บทที่สามสิบหก

“ทำไมฉันถึงพอใจกับสิ่งที่มีอยู่ไม่ได้นะ” เขากระซิบกับความว่างเปล่าของสวนสาธารณะ คำถามนั้นลอยค้างอยู่ในอากาศโดยไม่มีคำตอบ “แค่มีดีแลนคนเดียว... ไม่ต้องมีวอน” เขาครวญคราง

หัวใจของเขาเต้นรัวเมื่อยอมรับความจริง—ความจริงที่ว่าความคิดเรื่องการมีความสัมพันธ์แบบมากกว่าสองคนนั้นมันปลุกเร้าความตื่นเต้น แต่ใน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ